Niks zo rekkelijk als een elastiekje of het moeten de principes zijn van politici na verkiezingstijd. En zo zit er in elk cliché wel een kern van waarheid.

Zelf belichaam ik het cliché van de Hollandse kaaskop. Niet per se vanwege een blozende toet en al helemaal niet vanwege een kapsel als goudgeel stro. Maar ik vind niets zo lekker als twee sneetjes met kaas ertussen. Heerlijk. Het doet er niet toe op welk brood. Of het nou een Pousse-Lent van het Vlaaamsch Broodhuys is of doorsnee volkoren van de super om de hoek. Voor een broodje kaas kun je me wakker maken.

De kaas daarentegen doet er wel toe! Daarvoor ga ik toch het liefst naar de kaasboer voor een flink stuk smeuïge boerenkaas. Plat afgesneden en tenminste 2 vingers dik. Het valt me op dat geen enkele kaasboer dat stuk kaas een beetje fraai en zonder elastiekje in een kaaspapiertje weet te verpakken. Bijna allemaal frommelen ze het papier er wat onhandig omheen en gebruiken dan een elastiekje om dat bundeltje kindergarten-origami bij elkaar te houden. Als het de kaasboer van dienst in een enkel geval zonder elastiekje lukt dan komt er een plakbandje bij te pas.

Lekker boeien zou je denken, dan vouw je toch zelf je papiertje er goed omheen. Dat is het fijne van zulke flexibele verpakking. Maar met tenminste 600 kaaswinkels in Nederland die samen al gauw 2 miljoen stukken kaas per maand verkopen betekent dat dus 2 miljoen elastiekjes. Elke maand weer. Alle grondstoffen, hulpstoffen, water, energie, transport onnodig verbruikt.

Elastiekjes worden niet uit de afvalstroom gesorteerd, kunnen niet worden gerecycled, breken langzaam af en vervuilen dus milieu of worden verbrand. Vogels en andere dieren zien elastiekjes aan voor een lekker hapje en sterven met een verzadigde buik vol elastiekjes van de honger. Ik bedank elke keer weer voor het elastiekje maar zelfs voor zo’n heavy user als ik scheelt dat hooguit 40 elastiekjes per jaar.

Dat terwijl je een blok kaas ook perfect, als een cadeautje, kan verpakken zonder elastiekje. In 4 simpele stappen: kaas in het midden van het papier leggen, papier aan de lange zijde van de kaas omhoog tegen elkaar, vervolgens al oprol-vouwend dichtvouwen tegen de kaas, ten slotte het papier aan de beide korte zijden opvouwen alsof je een boek inpakt en onder het pakketje kaas vouwen. Dit werkt voor grote blokken, fikse punten, kleine Franse kaasjes, etc. Elke kaasboer kan dit en het scheelt heel eenvoudig enorm veel milieuschade, doen dus!

Zoals zo vaak is de milieu impact van het product vele malen groter dan de verpakking en dat geldt zeker voor kaas. Dus ik zal ook mijn kaasconsumptie moeten heroverwegen. Als het op principes aankomt dan kunt je je ze zo ver oprekken als je wilt, maar op een gegeven moment schieten ze keihard terug.

This column has been published in Pakkracht 55. It was written and has been published in Dutch.

Deze column verscheen in Pakkracht 55.

Foto: Monserrat Soldu (Pexels)

Stefan Hermsem

Manager Packademy

Share this post