Verpakken is geen rocket science zei een opdrachtgever onlangs. Daar ben ik het helemaal mee is. Bij de eerste de beste maanlanding waren tienduizenden engineers en wetenschappers betrokken terwijl er bij zelfs een grote onderneming in food of retail hooguit een paar verpakkingskundigen werken.

Een paar centen

Ook de budgetten verschillen totaal. Miljarden voor een enkeltje maan. Liefst niet meer dan een paar centen voor een verpakking, inclusief het verpakken en opgeld. En van die centen moet de retourstroom ook betaald worden. Misschien wel de belangrijkste factor is doorrekenen en voorspellen op basis van data en berekeningen. Zo’n peperdure raket gaat niet zomaar de lucht in, daar gaan tal van berekening en simulaties aan vooraf om elk falen uit te sluiten. Soms is falen ingecalculeerd en leveren ontploffingen en mislukte landingen weer nieuwe data op. Het evalueren, interpreteren en valideren van die data is minstens zo belangrijk als het verzamelen.

Enkel vertrouwen op de cijfers kan (bijna) fataal zijn. Dat ondervond ik recent. Elk jaar ga ik met een paar vrienden skiën. We huren dan altijd de ski’s, want dat scheelt niet alleen een hoop gesleep, we hebben lang geleden al ondervonden dat afhankelijk van de sneeuw en de eigen vaardigheid het met het een of andere type ski beter of minder goed skiet. Normaal maak je dan even een praatje bij de expert van het verhuurbedrijf over je wensen, ervaring enzovoort: analoge data-analyse. Daarop worden ski’s aanbevolen. Ooit had ik het idee dat dan ‘de duurste’ ski’s werden aangesmeerd maar in mijn ervaring is dat niet zo. En soms zijn die duurste het skiplezier dubbel en dwars waard.

Deine Schuhen

Ook deze keer toog ik naar de balie van de verhuurder en wilde aan de analoge data-uitwisseling beginnen. Maar voordat ik kon beginnen riep de man “ticket?!!” We waren in Kitzbühel deze keer en Duits blijkt een geschikte taal om onaangenaam in te schreeuwen. Met een kordate hoofknik wees hij richting een rij computers. Daar kon ik een “formular ausfüllen!”, was de enige toevoeging. Naam, adres, woonplaats, telefoonnummer, email en verhip, zelfs categorieën aanvinken over lengte, gewicht, leeftijd en skiniveau. Voor die laatste kon ik kiezen uit beginner, gemiddeld, expert.

Ik wil mezelf misschien wel eens overschatten maar expert durfde ik me toch niet te noemen dus koos ik ‘gemiddeld’. Met een geprint bonnetje terug naar de balie. De man liep naar achter kwam terug met een paar ski’s en riep: “deine Schuhe bitte!”. Hij wierp een blik op het bonnetje en zwijgzaam draaide hij aan schroeven om de bindingen af te stellen. Met een: “die sind perfekt, zahlen bij Kasse” kon ik afdruipen. Verdere interactie werd niet gewaardeerd, er waren geen andere ski’s en deze waren “perfekt”.

Sneeuwexplosie

Al bij de eerste afdaling op werkelijk perfecte sneeuw lekker rechtdoor de piste af schoot een ski los en stortte ik met een spectaculair stuivende sneeuwexplosie meters omlaag de berg af. Behalve dat ik daarbij m’n duim verzwikte bleek ik ongedeerd. Voorzichtig verder skiën dan maar. Bovenaan de volgende lift was een servicestation van de skiverhuur. Na een snelle analyse door de expert daar bleek dat de bindingen veel te los waren afgesteld. De parameters lengte en gewicht bleken net op grenswaarden te zitten, voor leeftijd had ik automatisch vaardigheden aftrek gekregen en ik had “perfekt” moeten aanvinken. Nooit meer ga ik af op slechts data. Ik wil ook de opinie van een expert.

Ook verpakken is gecompliceerd er zijn tal van schakels en factoren in de keten van verpakken die niet alleen in data te vangen zijn. Introduceren en implementeren zal in mijn ogen ook mensenwerk moeten blijven Dat moet onderdeel van het proces zijn. Daar moet tijd voor zijn en daar zijn kennis en ervaring voor nodig. Dat is geen rocket science dat is expertise.

This column was published in Pakkracht 51. It was written in Dutch.

Image: Flo Maderebner (Pexels)

Stefan Hermsen

Manager Packademy

Share this post