De ether is zwanger van ambitie en doelen. Van maatregelen en handhaving. Van vleien en vliegen afvangen. We gaan in de komende maanden ontdekken wat ervan terechtkomt en hoe het met de daadkracht zal gaan.

Verpakkingen nooit speerpunt verkiezingen

Verpakkingen zijn zelden of nooit een speerpunt bij de verkiezingen. Het maakt in elk geval geen deel uit van een overkoepelde visie van de politiek over de industrie . Meestal wordt de blik vernauwd tot het probleem van afval en afvalvermindering. Zoals in de jaren ’80 en ‘90 met het statiegeld. En begin deze eeuw met de ban op plastic zakjes.

Meer recent waren er wel de de richtlijnen en verordeningen vanuit Europa, zoals de SUP en de PPWR. Daar hebben onze eigen politieke partijen ook een stem in gehad, maar omdat ze denken er in de landelijke verkiezingen niet snel stemmers mee te trekken, maken ze er (dus) geen punt van in hun programma’s.

Plat als een kartonnen pak

Verpakkingen komen ook in het huidige stemmencircus niet expliciet aan de orde. Je kunt hooguit zelf wat destilleren uit de programmapunten over circulaire economie, werkgelegenheid en de maakindustrie, maar het blijft wat vaag en weinig concreet als handvat voor het bepalen van de stem. Verpakkingen blijven in de ogen van de consument vaak de kwade genius als het gaat om duurzaamheid. Dus hoe kunnen we kiezen als we niet willen blijven hangen in jij-bakken dat een goede verpakking juist vaak geniaal is als het gaat om duurzaamheid. Als ik het nou eens platsla als ‘n kartonnen pak: de PPWR is het land ingeslingerd en de grote vraag voor veel bedrijven is nu “hoe dan?”. Welke politieke partij heeft daar een antwoord op?

Stembusakkoord

Ik denk dat ik het antwoord gevonden heb in het ‘stembusakkoord’ dat zeven partijen samen met een maatschappelijke alliantie van 25 organisaties heeft opgesteld. Die alliantie loopt uiteen van bedrijfsleven tot milieubeweging. Het stembusakkoord legt de politieke basis voor krachtige samenwerking tussen overheid en samenleving. De alliantie bepleit om deze samenwerking vast te leggen in een maatschappelijk akkoord. Het akkoord bestaat uit tien punten (want een lijstje heeft nou eenmaal tien punten). De twee die daar uitspringen voor een toekomstbestendige verpakkingsindustrie zijn: “stabiel, betrouwbaar en toereikend overheidsbeleid” en “herstel van de concurrentiekracht met visie op de toekomst”

Van ambitie naar daadkracht

De PPWR is van kracht, maar het is nog steeds ‘work-in-progress’. Betrouwbaar beleid met een duidelijke visie voor de toekomst zou helpen snel duidelijkheid en ondersteuning te krijgen. De zeven politieke partijen die het stembusakkoord hebben ondertekend zijn ChristenUnie, CDA, NSC, Groen Links-PvdA, VVD, D66 en Volt. Het gaat om mooie ambities met de oproep om krachten te bundelen. Met een stem op een van deze politieke partijen zijn er nog eens 25 organisaties die hen aan die ambities gaan houden. Van ambitie naar daadkracht.

Deze column verscheen in Pakkracht 61.

Foto: Geralt (Pixabay)

Stefan Hermsen

Manager Packademy

Share this post